Κατά την περίοδο του άθεου κομουνιστικού καθεστώτος της Σοβιετικής Ένωσης, στα πλαίσια της αντιθρησκευτικής προπαγάνδας, σε μια πόλη της Ρωσίας, κατά την Διακαινήσιμο εβδομάδα, την πρώτη δηλαδή μετά την Ανάσταση, είχε οργανωθεί μια συγκέντρωση 1.000 (χιλίων) περίπου πολιτών.
Ο ομιλητής επί μια ώρα σφυροκοπούσε το γεγονός της Αναστάσεως, προσπαθούσε να πείσει το ακροατήριό του, πως, τάχα, η Ανάσταση δεν έγινε.
Αφού ολοκλήρωσε την προπαγανδιστική ομιλία, πρότεινε στο ακροατήριο και τα εξής: Όποιος θέλει, έχει το δικαίωμα, μέσα σε δέκα μόνο λεπτά, να με αντικρούσει.
Ποιος όμως τολμούσε, όταν ήξερε πως θα πλήρωνε ακριβά αυτό το θάρρος του;
Σιωπή λοιπόν απλώθηκε παντού.
Μέσα σε αυτή τη σιωπή σηκώθηκε κάποιος γέροντας και ζήτησε τον λόγο.
Άκου παππού - παρατήρησε ο διαφωτιστής - μην αρχίσεις παπαδίστικες φλυαρίες, μόνο δέκα λεπτά έχεις δικαίωμα να μιλήσεις.
Και ο γέροντας απάντησε με ηρεμία.
Ούτε δέκα λεπτά δεν θα χρειαστώ.
Βουβάθηκαν όλοι μέσα στην αίθουσα.
Τι θα έλεγε τάχα ο γέροντας;
Πως δεν φοβόταν;
Ο γέροντας ανέβηκε στο βήμα.
Κοίταξε το ακροατήριο και άνοιξε το στόμα του και είπε: Χριστός βοσκρές.
Και το πλήθος ξεχνώντας κάτω από ποιες συνθήκες βρισκόταν, απάντησε, σχεδόν ομόφωνα "Βαΐσνια Βοσκρέσα".
Είχε πει ο γέροντας: "Χριστός Ανέστη" και απάντησε το πλήθος "Αληθώς Ανέστη".
Μετά απ' αυτό είπε ο γέροντας στον διαφωτιστή: Μια ώρα παλικάρι μου, γκρέμιζες και σ' ένα λεπτό ξανάχτισα.
Δεν γκρεμίζεται ότι είναι ριζωμένο στην ανθρώπινη καρδία.
Ιάκωβος ο Ρόδιος
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Γνώμη" στις 30-1 Μαΐου 2000
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου